Adalardan gelen Son Vapur Suskun.

Denizin maviliğimi martıların hırçınlığımı
Seni bana hiç unutturmayan
Yoksa şu çiçekçi kızlarmı
Adalardan gelen son vapur suskun
Tüm sorulara cevapsız
İnen yolcuların içinde
Sevdiğim o kız yok
Yokluğun hala belli
İskelemi çaresiz yoksa benmi

Sensizliğin matemi çökmüş üstüme
Umutlarım hala dalgalarla boğuşuyor
Onlarmı haklı benmi kim bilir
Kabataşta akşam oluyor
İSTANBUL Akşamın güzelliğini sergiliyor cömertçe
Yine o vapur sesleri
Ve eşlik eden martılar
Sanki sensizlikten bir sensizlik doğuyor
Oltaya takılmış balıklar
Mavilikten ayrılmanın vahşiliğin elinde kalmanın çırpınışları var
Benim sensizliğin elinde kalmışlığım gibi
Seni nasıl sevdiğimi görmemek gibi
İSTANBULA İSTANBUL Dememek gibi
Bu gün bir günlük yokluğunun ertesi gülüm//mevlut//