Baban diyor ki: "Meserret çocukların, yalnız Çocukların payıdır! Ey güzel çocuk, dinle; Fakat sevincinle Neler düşündürüyorsun, bilir misin?...Babasız, Ümitsiz, ne kadar yavrucakların şimdi Sıyâh-ı mateme benzer terane-î îdi!
Çıkar o süsleri artık, sevindiğin yetişir; Çıkar, biraz da şu öksüz giyinsin, eğlensin; Biraz güzellensin
Şu ru-yı zerd-i sefalet...Evet meserrettir Çocukların payı; lakin sevincinle Sevinmiyor şu yetim, ağlıyor...Hâluk, dinle!