Ali bir yetimdir babası kore savasında şehit olur Alinin artık babası yoktur yaslı dedesiyle Ve annesiyle yasamını sürdürür Fakirdirler topraktan aldıkları ancak karınlarını doyurur Alinin tek hayali bir çift siyah lastik ayakkabı Köy yerinde bir cok cocugun hayalidir siyah lastik ayakkabı o yıllar yokluk yılları Şehirde yag seker kuyrukları köylerde ise kara sabanla sürülen tarlalar ALİ şöyle der
Dedem söz verdi karnem hep pekiyi olursa lastik ayakkabı alivercek bide somun ekmek Ama bu yıl hiç yagmur yagmadı toprak ne kar gördü ne su Dedem kara kara düsünür duru sıgara sarıp dumanını üfleyor ah dedem ah sen üzülme ben ayaykkabıdan vaz gectim Somun ekmekte alma hem Anam sıcak sıcak şepit pişirip duru oda güzel sen üzülme Emmi oglu almıs ayakkabılarını parlayıp duru Rüyalarıma giriyo amma olsun sen üzülme dedem seneye alırsın .Yine derslerime cok calısırım hep pekiyi alırımHiç sokaga cıkmam Şekerde istemem Sabırla beklerim seneye alırsın dedem sen üzülme Siyah lastik ayakkabılarımı aldımmı kosarım han önüne Beklemeye gider gelirim baktımki Tozlandı Atina cesmesinde bi güzel yıkarım pırıl pırıl parlatırım Yeni olunca yürümesi pek güzel olur demi dedem Anam izin verdimi yatamın bas ucuna korum demi dedem ah dedem ah sen üzülme ben okuyup büyük adam olucam sen ne istersen alıcam dedem söz sen üzülme
Yarın köylü yagmur duasına cıkıcak dedem dediki çocukların duası kabul olurmus ben şimdiden duaya basladım Yagmur yagdımı bereket olur mahsül olur ozaman ayakkabıda olur somunda Anam bide kaymak sürdümü deme keyfime Sen üzülme dedem ben cok dua edicem Cok yagmur yağıcak dedem cokkk.